مرگ

به فرمایش مولا "مرگ بزرگترین اسرار است" وامروز مرگ ناگهانی مردی بسیار عزیز از آشنایان خیلی نزدیک ،وادارم کرد باز هم به مرگ فکر کنم هرچند مدتیست که زیاد به مرگ فکر می کنم.

به روح و حضورش وقدرتش باور دارم ولی هیچ تصوری از دنیای پس از مرگ ندارم ، تقریبا مطمئنم که روزی بشر راز جاودانگی را کشف خواهد کرد و پرسش اصلیم اینه که اونروز روان درگذشتگان چه خواهند کرد؟

نزدیکی بیش از اندازه مرگ به زندگی ،طبعا باعث میشه یکی مثل کوندرا جشن بی معنایی رو بنویسه ویا از سبکی تحمل ناپذیر بار هستی سخن بگه .....واقعا سبکی تحمل ناپذیر .

واز طرفی یکی مثل ونه گات وجود ادمهایی رو که مهربانند کافی بدونه برای تولید مثل و آوردن فرزند به دنیا ومعنای حیات .